Ieder mens is uniek. Niemand is hetzelfde. Wat voor de een makkelijk is, kan voor de ander een dagelijkse strijd zijn. Wat de een leuk vindt, kan voor de ander een bron van frustratie zijn.
Uniek zijn is prachtig, niemand is zoals jij. Maar juist dat maakt opvoeden en opgroeien soms ook zo lastig. Ieder kind vraagt met zijn of haar gedrag om een unieke aanpak en benadering. Ieder kind ontwikkelt zich op zijn of haar eigen manier. Soms verloopt die ontwikkeling anders dan bij leeftijdsgenootjes en staan ouders voor de vaak zware taak om de grip niet te verliezen en zicht te blijven houden op de belevingswereld van het kind, contact te blijven houden en de ontwikkeling van het kind positief te blijven stimuleren. Ouders kunnen zich onmachtig voelen in dit proces. Andere volwassenen die dicht betrokken zijn bij het kind of de jongere kunnen deze onmacht ook ervaren, zoals de leerkracht of de trainer van de sportclub.